Nie lubię Coelho. Przeczytałam niemal wszystko co zostało wydane pod jego nazwiskiem, ale udało mi się polubić tylko Weronikę*. Pomimo, że "Czarownica z Portobello" (bo to o niej będzie) jest powieścią zgrabną, lekką i płynną, pomimo jej magiczności i mistycyzmu, ciężko mi ją polecić. Fabuła skupia się wokół charyzmatycznej kobiety, nazywającej siebie Ateną. Po jej tajemniczym zniknięciu, zakochanemu w niej mężczyźnie opowiadają o niej osoby, które ją znały, między innymi: przybrana matka, dziennikarz, aktorka teatralna, były mąż. I w ten sposób poznajemy cygańską sierotę, urzędniczkę banku, agentkę nieruchomości, kapłankę mającą przygotować świat na odrodzenie kultu Świętej Matki... i tu zaczyna być słabo. Książka jest momentami męcząca i irytująca. Mimo ciekawej formy za dużo w niej fanatyzmu, psychoanalizy, spłyconego feminizmu i wypaczonego chrześcijaństwa. Mam wrażenie, że autor chciał połączyć zupełnie nie pasujące do siebie idee. Nie udało się i tym razem, panie Coelho.
Ocena subiektywna: 2,5/6.
P. Coelho, Czarownica z Portobello, Drzewo Babel, Warszawa 2007, 253 s.
* P.Coelho, Weronika postanawia umrzeć, Drzewo Babel, Warszawa 2003.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz